Na początku XX stulecia ustawiona została w Sokołowie kapliczka Najświętszego Serca Pana Jezusa. Umiejscowiono ją na samej granicy miasta, przy drodze zmierzającej w stronę Kolbuszowej. Kapliczka przyjęła formę słupa. Cokół zbudowano z cegieł, od zewnątrz został otynkowany. Od frontu wykonano w postumencie wnękę, zaś z boku ozdobiono ją płycinami. Na cokole umieszczono wykutą w kamieniu statuę Najświętszego Serca Jezusowego.

Wedle lokalnego ustnego przekazu kapliczka ta stanęła na miejscu starszej, drewnianej. Budowa pierwotnej kapliczki była wotum błagalnym mieszkańców okolicznych ulic o uchronienie przed cholerą, która zbierała wówczas w miasteczku obfite żniwo. Kapliczka spłonęła częściowo w wielkim pożarze Sokołowa w roku 1904. Rok później mieszkańcy ulicy Raniżowskiej odbudowali kapliczkę i poświęcili ją Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Szczególnie zaangażowanym w jej budowę był Franciszek Pasieka, który przeprowadził zbiórkę pieniędzy wśród sokołowian. Sama figura została zakupiona w Rzeszowie.

W roku 2007 staraniem władz samorządowych obiekt został odrestaurowany i nieco odsunięty od drogi. Pracami konserwacyjnymi zajęła się rzeszowska firma Romana Dawidziaka.