A A A

Na południowo-wschodnich krańcach miasta ustawiona została kapliczka św. Onufrego Wielkiego z rokokową kamienną figurą wyobrażającą tego pustelnika. Jest to jeden z najlepiej udokumentowanych obiektów tego typu w całej parafii. Według lokalnych podań kapliczka wzniesiona została jako wotum błagalne mieszczan pragnących uchronić tę część Sokołowa Małopolskiego od klęski powodzi, która w dawnych czasach często zagrażała miastu. Tradycja ustna przekazuje, iż fundatorami kapliczki byli kupcy sokołowscy, handlujący w Leżajsku i dalej, we Lwowie.

Badania specjalistyczne określiły czas powstania figury na połowę XVIII wieku. Nieznany jest autor rzeźby, ale wyniki porównań stylistycznych połączyły go z kręgiem twórców lwowskiej rzeźby rokokowej, którego przedstawicielem był m.in. Antoni Osiński. Św. Onufry wyobrażony został jako starzec w postawie klęczącej, z rękami złożonymi do modlitwy i różańcem. Długa broda i długie włosy oraz ascetyczna twarz z lekko rozchylonymi ustami, zapadniętymi oczami i policzkami wyraziły całkowite oddanie się modlitwie i umartwieniu. Postać ukazano jako niemal zupełnie pozbawioną ubrania, przepasaną jedynie na biodrach splecionymi liśćmi. Otoczenie świętego przedstawiono bardzo skromnie; stanowią je skały i uboga roślinność. Jedynymi ozdobami są korona i berło u stóp św. Onufrego – symbol władzy, której nie przyjął.

Figura św. Onufrego wykuta została z jednej dużej bryły gruboziarnistego wapienia o ugrowej tonacji z nieregularnymi różowymi wtrąceniami. Materiał rzeźbiarski wydobyty został prawdopodobnie na wschodnich terenach dawnej Rzeczypospolitej. Figurę ustawiono na szczycie murowanego cokołu. Po zniszczeniu pierwszego postumentu zbudowano nowy. Miało to miejsce w drugim ćwierćwieczu XX stulecia, a więc prawdopodobnie w okresie międzywojennym. W roku 2000 z inicjatywy mieszkańców gruntowną restaurację obiektu przeprowadził konserwator Stanisław Kłosowski.